We zeggen het zo vaak.
Met een traan in onze ogen, een knoop in onze buik, of een leegte in ons hart:
“Ik mis jou.”
Het klinkt als een uiting van liefde.
Een bewijs dat iemand belangrijk voor ons is.
Maar… is dat wel wat er werkelijk gebeurt?
Of zit er iets veel diepers achter deze woorden?
Ik wil je meenemen in een laag die verder gaat dan het menselijke verhaal.
Een laag die confronterend kan zijn.
Maar ook bevrijdend, als je hem durft te voelen.
De menselijke beleving van missen
Als mens ervaren we het gevoel van missen wanneer iemand er niet is.
We herinneren ons hoe het voelde toen die persoon wél dichtbij was fysiek, emotioneel of energetisch.
We verlangen terug naar die staat van zijn.
Maar hier zit de eerste illusie:
We denken dat het de ander is die ons dat gevoel gaf.
Dat zonder die persoon, die specifieke aanwezigheid, we iets verloren zijn.
De kosmische waarheid: je mist jezelf
Op zielsniveau is er geen verlies.
We zijn allemaal verbonden in het veld van Bron.
Echte liefde, echte verbinding, is nooit “weg” ze verandert alleen van vorm.
Wat we in werkelijkheid missen, is het deel van onszelf dat die ander in ons activeerde.
De glimlach die jij voelde door de ogen van de ander… zat al in jou.
De geborgenheid die jij vond in hun armen… is een kwaliteit van jouw eigen hart.
Het vuur dat zij aanwakkerden… is jouw eigen levensvlam.
Wanneer die persoon niet langer aanwezig is, lijkt het alsof dat stukje verdwijnt.
Maar het is niet weg, het is alleen teruggegeven aan jou.
Om zelf te dragen.
Waarom dit zo pijnlijk voelt
Deze waarheid kan scherp snijden, omdat het onze afhankelijkheid blootlegt.
Zolang we geloven dat we “heel” zijn door een ander, zullen we altijd in de schaduw van gemis leven.
Elke afwezigheid wordt dan een wond.
Het universum gebruikt gemis als spiegel.
Het laat je voelen waar jij nog buiten jezelf zoekt wat je binnen jezelf mag herinneren.
De energetische werking van missen
Vanuit energetisch perspectief is “ik mis jou” vaak een koord van hechting.
Je energie reikt uit naar iets buiten jezelf om die leegte op te vullen.
Dit kost kracht en houdt je trilling laag, omdat je constant in tekort-bewustzijn leeft.
Maar wanneer je die energie terughaalt naar je eigen veld, gebeurt er iets magisch:
Je voelt weer vol. Compleet.
En als de verbinding met de ander er mag zijn, stroomt ze vrij, niet als noodzaak, maar als pure vreugde.
Het verschil tussen gemis en herinnering
Er is een groot verschil tussen iemand missen vanuit tekort en iemand herinneren vanuit overvloed.
- Missen vanuit tekort: “Zonder jou voel ik me niet heel.”
- Herinneren vanuit overvloed: “Ik draag wat wij deelden in mij, altijd.”
Het eerste houdt je gevangen in afhankelijkheid.
Het tweede opent de poort naar onvoorwaardelijke liefde.
De uitnodiging van het universum
Elke keer dat jij zegt “Ik mis jou”, vraag jezelf:
- Wat activeerde deze persoon in mij dat ik nu niet voel?
- Waar mag ik dat nu zelf belichamen?
- Hoe kan ik dit gemis omvormen tot een bron van kracht?
-Want misschien is “ik mis jou” wel de code voor:
“Ik roep mezelf terug naar huis.”
TOT SLOT:
De ander is nooit de bron van jouw licht, alleen de spiegel ervan.
Als die spiegel even verdwijnt, betekent dat niet dat jouw licht uit is.
Het vraagt je alleen om zelf weer de kaars vast te houden.
En wie weet… wanneer je eenmaal ontdekt dat je heel bent in jezelf,
zal je nooit meer iemand missen vanuit leegte
maar alleen nog liefhebben vanuit overvloed.
♡
Reactie plaatsen
Reacties