Waarom ik nooit meer genoegen neem met kruimels

Liefde zonder Hechting: Waarom ik nooit meer genoegen neem met kruimels

Soms vragen mensen mij: “Hoe kan het dat jij liefde zo diep begrijpt, dat je er zó over kunt spreken?”
Het antwoord is eenvoudig én allesbehalve makkelijk: omdat ik het zelf doorleefd heb.
Mijn pad van liefde was geen rechte weg. Ik heb bemind, verloren, vastgehouden, losgelaten. Ik heb mezelf keer op keer gevonden in de spiegel van mijn relaties  en vooral in mijn tweelingzielproces.
Het heeft me geleerd wat liefde écht is. En waarom ik nooit meer genoegen neem met kruimels.

Mijn pad van trial & error

Er is een tijd geweest dat ik dacht dat liefde betekende dat je moest geven tot je leeg was. Dat als je maar genoeg gaf, genoeg glimlachte, genoeg verdroeg… dat je dan wel gekozen zou worden.
Maar het tegendeel bleek waar.

Mijn pad van liefde is er één geweest van trial & error, eindeloos proberen, vallen, opstaan, en weer opnieuw leren. Relaties die me voedden, maar ook relaties die me tot op het bot confronteerden. En steeds weer hetzelfde patroon: ik gaf, ik hoopte, ik klampte me vast. Tot ik mezelf verloor.

Het keerpunt: mijn tweelingziel

Het echte kantelpunt kwam toen ik mijn tweelingziel ontmoette. Niets of niemand heeft mij zo diep gespiegeld als hij.
Met hem leerde ik dat liefde geen sprookje is dat zich netjes in een romantische relatie laat vangen. Liefde is rauw. Intens. Onontkoombaar. Een spiegel die mij mijn eigen wonden liet zien, maar óók mijn grootsheid.

Het tweelingzielenproces heeft me tot in mijn kern gebracht. Het leerde me dat hechting, de drang om vast te houden, te controleren, samen te moeten zijn,  juist de stroom van liefde verstikt. Het was in het loslaten dat ik pas écht begreep wat liefde is.

Liefde zonder hechting

Liefde zonder hechting is geen kil of afstandelijk concept. Het is juist de meest intieme vorm van liefde die ik ooit heb ervaren.
Het is een liefde die zegt:
“Ik zie jou. Ik voel jou. Ik hou van jou. Ook als je niet naast me zit. Ook als het geen vorm krijgt. Ook als mijn mens nog verlangt en verlangt.”

Die liefde is vrij. Ze knelt niet, ze eist niet, ze claimt niet.
En juist daarom is ze oneindig diep.

Waarom ik nooit meer genoegen neem met kruimels

Omdat ik heb gevoeld hoe de volle taart smaakt.
Omdat ik weet hoe het is om in mijn ziel te branden van liefde, zonder afhankelijk te zijn van de ander.
Omdat ik geleerd heb dat liefde pas echt voedt wanneer ze congruent is: lichaam, hart en ziel in lijn.

Alles minder dan dat, halve aandacht, oppervlakkige begeerte, liefde die alleen komt als ik me klein maak, voelt nu als kruimels. En ik ben niet langer de vrouw die kruimels verzamelt in de hoop ooit een maaltijd te vinden.

Ik kies voor de volle bedding van liefde.
Voor verbinding die mijn ziel én mijn lichaam erkent.
Voor partnerschap dat geen maskers vraagt, maar waarheid ademt.

Waarom een partner vinden voor mij uitdagender is

Mijn weg naar liefde is niet de gemakkelijkste geweest. Dat heeft twee redenen die diep in mijn blauwdruk liggen:

1. Mijn 1/3 profiel (Human Design)
   Ik ben gebouwd om te leren door ervaring. Voor mij is liefde geen rechte weg, maar een pad vol vallen en opstaan. Iedere relatie was een les, ieder “falen” bracht mij dieper bij de waarheid. Het betekent dat ik niet de makkelijke weg heb gekregen, maar wél de weg die wijsheid oplevert.

2. Mijn vermogen om incongruentie te voelen
   Wanneer ik iemand ontmoet, voel ik in mijn onderlaag onmiddellijk of er iets niet klopt. Vaak kan ik mijn vinger er nog niet meteen op leggen, maar mijn lichaam weet het. Dat maakt dat veel relaties al vroeg een signaal van mismatch geven. Voor een tijd probeerde ik daar overheen te stappen, maar inmiddels weet ik dat dit mijn grootste kompas is.

Ja, dat maakt mijn pad uitdagender. Veel mensen dragen maskers, veel relaties worden aangegaan uit angst of leegte. Maar juist omdat ik incongruentie niet kan negeren, kom ik vanzelf uit bij de liefde die écht klopt.

Waarom ik liefde zo diep begrijp

Omdat ik erdoorheen gegaan ben. Door de illusies. Door de pijn. Door de leegte van hechting.
Omdat mijn Projector-energie alles ziet, de patronen, de incongruentie, de onderlaag.
Omdat mijn 1/3-profiel me telkens dwong om te leren door ervaring, door trial & error.
En omdat mijn tweelingziel mij liet herinneren dat liefde nooit bedoeld was om mij te breken, maar om mij vrij te maken.

Ik begrijp liefde niet omdat ik boeken las.
Ik begrijp liefde omdat ik haar heb doorleefd, in al haar schoonheid en al haar rauwheid.

Tot Slot 

Liefde zonder hechting is geen ideaal, maar mijn realiteit.
Het is mijn anker geworden, mijn kompas, mijn keuze.
Ik zal nooit meer genoegen nemen met kruimels, omdat ik weet hoe het voelt om de oneindige diepte van liefde te proeven.

En dat is de liefde die ik vrouwen wil laten herinneren.
De liefde die vrijmaakt.
De liefde die thuiskomt.
De liefde die jij zélf bént.

Als jij voelt dat dit resoneert… dat ook jij klaar bent met kruimels en verlangt naar de volle bedding van liefde, weet dan dat je niet alleen bent.
Dit is precies het pad waarin ik vrouwen begeleid: thuiskomen in zichzelf, leren liefhebben zonder hechting, en de moed vinden om nooit minder te kiezen dan de waarheid.

 Ontdek mijn soulshop  en trajecten, ( nog in opbouw)  daar vind je tools, wijsheid en trainingen om deze liefde niet alleen te begrijpen, maar ook te belichamen.